De communie met een gouden rand

• 

Maandagochtendvroeg na een lang en zwoel mei-weekend. Ik word wakker van gejammer dat uit één van de kinderkamers komt maar ben te moe om uit te maken van wie het verdriet is, laat staan om naar boven te tjokken en te gaan kijken wat er aan de hand is.

Twee minuten later schuift mijn oudste bij mij in bed. Op haar wangen dikke tranen en uit haar mond een dikke zucht. Om de oneerlijkheid. Dat ze zoooo lang heeft moeten wachten op haar communie en dat die nu, die allertofste dag van haar leven, nu alweer voorbij is.

‘Ik wil mijn communie. Ik wil mijn communie’ het wordt een mantra waartegen ik weer wegdoezel. En ik laat het niet zien, maar vanbinnen heb ik een dikke smile. Een glimlach van kop tot teen. Omdat we er toch maar weer in geslaagd zijn, Manlief en ik, om samen voor een topfeest te zorgen.

Kijk maar mee!

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Dat wij dus een KNALDAG hadden.

De weetjes:

• Omdat ons feest in een kale ‘hangar’ zou plaatsvinden vonden we het belangrijk om de zaal gezellig aan te kleden. We gingen voor Olivia’s favoriete kleuren – roze, wit en goud en combineerden die met snoep om de sfeer op kindermaat te houden.

• We vierden in het Hageland, een prachtige streek met de Vlooybergtoren als attractie. Ideaal om tussen de soep en de patatten (eerder tussen hoofdgerecht en dessert) een wandeling te doen. Aanrader!

• Er waren aperitiefhapjes en een churrasco blocco (een barbecue waarbij ieder zijn eigen spies klaarmaakt met vis/vlees/veggie) en vooral: een chocoladefontein!

• Olivia kreeg van ons ’s ochtends een dagboek met een slot (heel belangrijk). Ze gaat deze zomer een aantal kampen doen en vond het belangrijk om tegen dan uitgerust te zijn met een container voor haar hartenroerselen. Als notoire dagboekschrijfster kon ik dit cadeau alleen maar goedkeuren, dus ja! Aan de gasten vroeg ze om samen een uitstap/activiteit te doen of centjes voor een Nintendo Switch.

• Wij die gekend staan om onze luttele kappersbezoekjes, huurden een kapster in om de haren van de meisjes te vlechten op D-Day. Mijn beste beslissing ooit, want van ingevlochten vlechten krijg ik stress 😉.