
Op donderdagmiddag word ik gebeld door de kamporganisatie. Niets ergs, maar Olivia heeft veel buikpijn, ziet er heel bleek uit en zou best naar huis gaan. Gelukkig weet ze haar dagen goed te kiezen, die oudste dochter van mij. Ik ben thuis en kan haar site presto gaan ophalen — vandaag is 11 juli, Vlaamse Feestdag, en op de universiteit waar ik voor werk, vieren ze dat met een dag verlof 😎.
Wanneer ik op het kamp aankom, zie ik dat ook mijn jongste dochter klaarstaat om mee naar huis te gaan. ‘U neemt ze best mee naar de dokter, mevrouw’ zegt de monitrice terwijl ze me een hard puntig voorwerpje in de hand drukt. ‘Dit haalden we zonet uit Elodie’s oortje’. Euhm, ja, ok dan.
Thuis gekomen, geeft Olivia over, maar daarna komt ze er vrij snel weer bovenop. Bij de dokter blijkt dat er niet veel ergs aan de hand kan zijn met haar buik, en ook Elodies trommelvlies blijkt volledig oké. Op vrijdag gaan ze gewoon weer naar hun kamp, en met veel goesting.

Want hun kampweek bij iDeeKids is voorbij gevlogen. In een prachtig kader, tegen de achtergrond van het Justus Lipsiuscollege in Leuven, volgde Olivia een kamp waarin ze in één week werd omgestoomd tot specialist in het vijfsterren-hotelwezen. Elodie volgde ‘Waar komt dat vandaan’ en vertelde ons ’s avonds grote en kleine dingen over rijst, water, en waar de gaatjes in tanden vandaan komen.

Op vrijdag mag ik mijn trotse moederhart weer volop ophalen want toonmoment! Met zelfgemaakte hapjes en de typische ‘charmante’ dansjes waarbij ik natuurlijk alleen maar oog heb voor mijn eigen spruiten.
Dus ja, de kampjes-tijd is hier goed ingezet; goed voor het moederhart want er zijn er nog many many many more to come deze zomer!


