
Ik herinner me een gesprek van een tijd geleden waarin ik tegen Manlief zei dat ik, als ik 4/5e zou gaan werken, ik vast en zeker minder nood aan vakantie zou hebben.
Mensen die me ook maar een beetje kennen, moeten toen al gegniffeld hebben. Zelf moet ik vandaag bekennen dat daar dus geen enkel woord van aan is. Ik heb zeker nood aan vakantie, en dan nog wel in alle betekenissen van het woord. Ik wil rust, ik wil een pauze, ik wil even niets. En tegelijkertijd wil ik weg, wil ik onderweg zijn, ontdekken, wil ik alles nieuws.
Heel misschien ligt het ook aan het feit dat ik deze zomer alleen nog maar ‘stay’ en nog geen (va)’cation’ heb gehad, maar toch vrees ik nu al dat ik geen staycationist pur sang ben en het ook niet snel zal worden.

Ik ben een gepassioneerde reiziger, en daar gaan de omstandigheden van deze zomer (om een lang verhaal kort te maken: mijn man kreeg zijn verlof niet geregeld op zijn werk) geen verandering in brengen.
En ja, ik moet toegeven dat het pikt. Zolang de temperaturen hier ook tropisch waren en er nog veel mensen aan het werk waren, kon de hele staycation me niet deren. Maar nu het ineens frisser is (15 graden vandaag, hallo zomer?!) en de plaatjes in mijn social media feeds almaar exotischer worden, begint het toch soms te pikken.
Daarom, en voor alle noodgedwongen mede staycationists, mijn drie overlevingsstrategieën:
1.De Lijst
Voor de vakantie begon maakte ik een lijst van doelen, dingen die ik wilde doen tijdens deze zomer, goede voornemens zo je wil.
Op die lijst stonden dingen als: mijn groene vingers bovenhalen, meer naar de bibliotheek, mijn bureau terugwinnen van de kinderrommel, trips in België, mensen uitnodigen bij ons thuis, afspreken, lezen, lopen, bloggen.
Ik ben trots te kunnen zeggen dat ik eigenlijk vollenbak bezig ben met al deze voornemens. En als ik dus een dip heb over het thuisblijven, neem ik mijn lijstje bij de hand en besef ik dat het eigenlijk echt fijn is om tijd te hebben voor deze dingen waar ik in het gewone jaar nooit toe kom.
2. De social media ban
Simple comme bonjour. Ik merkte hoe ik mezelf ongelukkig staarde op al die blauwe luchten, hippe zomeroutfits en ontspannen kindersnoetjes-vol-ijs.
Bovendien wilde ik sowieso al veel langer inperken op mijn eigen schermtijd (schaamtelijk dat ik dat als mama moet zeggen), en heb ik dus na een avondje Instagram beslist om cold turkey veel, maar echt veeeeeeeel, te gaan snoeien in mijn Facebook en Instagram-tijd.
Een van de onnozele dingen die ik daartoe deed was de icoontjes van de social media helemaal naar achter op de display van mijn smartphone verhuizen, zodat mijn verslaafde vingers er niet automatisch op zouden klikken … En weet je wat? Het werkt! Ik ga veel bewuster met mijn schermtijd om en eerlijk waar, ik mis de social media helemaal niet.
3. Het verre vooruitzicht
Van zodra we door hadden dat we deze vakantie niet weg zouden gaan, beslisten Manlief en ik dat we later op het jaar wél iets leuks zouden gaan doen. Een reis, ver of avontuurlijk of helemaal nieuw, in elk geval samen met ons gezin.
Afgelopen weekend maakten we daar voor het eerst werk van. We bezochten een reisbureau om tips in te winnen en zijn nu stilaan beginnen dromen en afwegen wat we gaan doen.
Dus, lieve lezers, die hele staycation, het is niet echt mijn ding maar ik overleef ;-). Ben ook keihard toe aan vakantie in de eerste zin van het woord: geen werk, geen ochtendshifts, geen boterhammen smeren en geen kampbenodigdheden opsnorren. Die vakantie komt eraan. Nog twee weekjes werken en dan … leer ik dus de volle en ware betekenis van STAYCATION kennen. Stay tuned 😉!

2 reacties
Reacties zijn gesloten.