Rimpelloos

Mijn BFF die in Brussel woont, kookt hemels. Ze is ook de perfecte gastvrouw en draait er haar hand niet voor om om mij, elke keer als ik bij haar kom, te vergasten op een meergangen-menu, inclusief charmante hapjes, drankjes en babbels, tijdens voor en na.

Op zondagavond ontvangt ze me op haar recent aangelegde dakterras in hartje Schaarbeek met een witte Martini en zicht op tomatenplanten, kolen, courgetten, aardbeien en de Proximus-toren.

En ja, ook vandaag heeft ze zich uit de naad gewerkt om een aantal zomerse Jeroen Meus gerechten uit haar mouw te schudden – nu ja, schudden, de hapjes zijn zo verfijnd (sushi van rode biet en granny smith; calamaris frutti met look- en citroen tartaar; koninginnenhapje met vis; ijs met aardbeien en verse slagroom!) dat ik haar ervan verdenk dat ze de hele dag in de potten heeft staan roeren voor mij. 

Oh. Wat een avond. Ik keek er al naar uit, maar nog moet ik vaststellen hoezeer ik van onze gesprekken geniet. Volwassen gesprekken over echte onderwerpen met een volwassen, interessante vrouw. Na een week vakantie die helemaal in het teken van mijn hotsiebotsie never boring kinders stond, laad ik hiervan op en komt mijn hoofd tot rust. Wat een zalig, rustig, rimpelloos me-moment. Ik eindig mijn week vakantie hier met zo’n mooie glans.

In het naar huis gaan, krijg ik nog een stapeltje boeken mee, en een mooi zakje (van haar favoriete boekenwinkel in Oostende) – goed om achter de hand te hebben voor andere me-momentjes als de nood het hoogst is. (Ik vermoed dat ik met deze tot minstens Kerstmis zoet ben; want ja, #momlife en al he zeg.)

Bij aankomst in station Leuven, rijden de bussen al lang niet meer mijn kant op. Te voet huiswaarts dan maar en veel te laat in bed voor die eerste dag back to work.

Maandagochtend komt en passeert ook rimpelloos. Mijn flinke meisjes vertrekken op dagkamp. Moeder fietst de berg op, naar het werk, is blij met haar collega’s, blij om in alle rust, ononderbroken en geconcentreerd (rimpelloos!) in ‘the zone’ te kunnen werken zonder die 10.000 mamaaaaa’s per uur, blij om ook hier weer volwassenen-praat te kunnen hebben en — ook blij om te kunnen beginnen aftellen naar deel twee van de staycation eind augustus.