Een baby, genaamd Freedom

En Hop – daar zwieren mijn jongste dochter en ik de oprit af van de garage in Wallonië waar we net onze nieuwe auto ontvingen. Mijn oudste dochter zit niet bij ons, die weigerde pertinent om met onze nieuwe voiture naar huis te rijden wegens geen Spotify aansluiting op deze radio.

No harm done want ja, toegegeven, mijn nieuwe auto is erg basic maar ook geweldig – dat ondervinden Elodie en ik meteen. Zij heeft het vooral voor dat rollertje waarmee je de ramen open en dicht draait; ik voor het gevoel van Vrijheid dat gratis bij dit bakje meegeleverd werd. Thelma en Louise — dat zijn wij.

We cruisen door velden met hooibalen richting Leuven – mooooooi! – en heel even overvalt me de wilde goesting om aan het volgende kruispunt niet rechtdoor te gaan, maar rechtsomkeer, zuidwaarts, mijn vrijheidsdrang achterna.

We doen het niet. We tjokken braaf naar huis en sturen een fotootje van onze nieuwste aanwinst naar de familie. Die feliciteren ons, als was het een nieuwe baby in ons gezin. En ja, het moet gezegd, ook deze spruit – we noemen hem Freedom – zal hier goed verzorgd worden.