Ondertussen …

… gaat het stukken beter met mij. Opeens kon ik terug eten — nog geen harde of te warme dingen, maar wel ‘gewoon’ eten en ‘normale’ porties. Van de 5 kilo die ik was kwijtgespeeld waren er al snel 3 weer terug, en samen met die pondjes aan mijn lijf kwam ook de energie ín mijn lijf helemaal terug. Zalig. Heerlijk om te voelen dat ik weer dingen kon. En net op tijd, want morgen … moet ik weer aan het werk. [Edit: mijn ziekteverlof werd ondertussen verlengd – ik was te slap; praten te pijnlijk en mijn keel veel te fragiel om terug te gaan.]

Gelezen

Ik moet de laatste ‘Leuvenes’ zijn die Jo Claes en zijn misdaadromans die zich in Leuven afspelen ontdekte. Dankzij mijn lieve loopmaatje lag zijn boek ‘De zaak Torfs’ hier al een tijdje te wachten, en toen de energie en de concentratie terug waren, heb ik het vastgepakt om niet meer los te laten vooraleer het, anderhalve dag later, uit was. Blij mee; en smaakt naar meer.

Op zwier gegaan.

Mijn eerste uitje, afgelopen zondag, was er meteen één met een gouden rand. Onze jongste gaf haar allereerste publieke (turn)show ever. Apetrots was ze en mijn moederhart mogelijks nog meer <3.

Gewandeld

Lopen mag nog even niet — onnodig te zeggen dat ik het serieus aan het missen ben, en me ook begin af te vragen of mijn doel van 1000 km in 2019 nog haalbaar blijft — dus trok ik de wandelschoenen aan. En hé, door al dat lopen in het afgelopen jaar was ik eigenlijk vergeten hoe zalig wandelen is.

Gevierd

Toen ik 2 weken geleden op mijn kamer in UZ Leuven lag, dacht ik er nog aan, hoe, in dezelfde periode maar 8 jaar vroeger, ik daar ook had gelegen. Niet alleen, maar samen met mijn spiksplinternieuwe, kersverse dochter. Het kind dat van mij een mama maakte. En dat dat kind ondertussen, op Koningsdag, acht is geworden, dat geloof ik alleen als ik hard in mijn arm knijp. Gezien mijn toestand was het feestje nogal minimalistisch — een kroon en een versierde ontbijttafel, een cadeautje en ’s avonds verse lasagna van de traiteur. Mijn grote baby was content en houdt haar echt feest voor familie en vriendjes nog te goed.

Gespeeld

Off- en online.

Hartjes voor mijn zus en schoonbroer die het kids entertainment in deze dagen kwamen overnemen; en nog meer hartjes voor kinderen die ineens superstil zijn omdat ze spontaan aan het lezen zijn geslagen. Oh boekenminnend moederhart! Dat dat hier allemaal nog goed komt :-).

• 

• 

•