In december zal het moeten gebeuren. 2019 zou het jaar worden van meer lopen, en dat heb ik ook gedaan — toen ik vanochtend thuis kwam na mijn ‘terugkomloopje’ stond de teller op 870 km. Maar nog niet genoeg om mijn twee loopse doelen te halen.
In mijn goede voornemens voor 2019 stond dat ik wilde meedoen aan 3 runs. Tot nu toe liep ik enkel nog maar de 20km van Brussel in mei. 1 op 3 dus. Maar niet gepanikeerd: voor dit jaar sta ik nog geregistreerd voor de Warmathon en voor de Eindejaarscorrida in Leuven. Als ik deze meeloop (en why not?) kan ik mijn eerste loopdoel afvinken.
In januari breidde ik mijn doel nog uit: ik wilde dit jaar alles bij elkaar 1.000 km lopen. In de zomer kondigde ik hier nog aan dat ik goed ‘on track’ was om dit doel te halen, toen nog onwetend over de keel- en luchtwegeninfecties die mij zouden plagen in oktober en de amandel-operatie die me plat legde in november. Allemaal niet goed voor de tussenstanden op weg naar mijn fameuze 1000 km.
Maar goed, die twee mottige maanden liggen nu achter ons. Dankzij het Cortisone shot dat de prof me eind vorige week voorschreef geniet ik van een ongekende (en onnatuurlijke) energie en kon ik het vanochtend al niet laten om mijn loopschoenen van onder het stof te halen.
870 gedaan, nog 130 kilometer te gaan, op 29 dagen. Als ik het zo simpel uitreken, haal ik mijn doel als ik deze maand 4,5km per dag loop. We zullen zien. Ik wil het proberen. Mijn tijden doen er niet toe, als ik dat magische getal maar haal.
En lukt het niet? So be it. 2020 is een nieuw jaar, wachtend op nieuwe voornemens. Toch?
Trage Gazelle 