Nu de versoepeling van de Corona-maatregelen toeneemt, moet ik me nog haasten om deze files neer te tikken, want binnenkort verloopt alles misschien weer zo vlotjes dat we niets meer hoéven te missen. Jeuj!
In deel 1 van mijn Coronafiles beschreef ik al de 10 dingen die ik wel mis, hier som ik de zaken op die ik helemaal niet mis in deze tijden van lockdown.
#1 De poetsvrouw

Zeggen dat ik onze poetsvrouw niet mis is een leugen. Juister is dat ik ze nu niet accuut moet missen door Corona-omstandigheden. Want een tijd geleden gaf onze prachtige poetsvrouw er de brui aan. En ik had er alle begrip voor. Haar leven leest als een roman. Met 2 piepkleine kinders liet ze haar land en haar moeder achter om half Europa te doorkruisen. Sinds toen werkt ze zich te pleuris om die dochters groot te brengen en hen alles te gunnen wat zij nooit heeft gekend, en meer. Ze is ondernemend, slim, grappig en heel erg lief. Ondanks alle tegenslagen die zij heeft gekend was zij vaak degene die mij bij een snel koffietje oppepte in plaats van andersom.
Maar goed. Op een dag begon haar lichaam nee te zeggen en zo besliste ze om het kalmer aan te gaan doen. Manlief opperde nog om vervanging in huis te halen maar dat zie ik niet zitten.
Een tijdje voor de lockdown hadden we ons dus al aangepast naar het leven zonder poetshulp waardoor wij nu niet eens heel hard afzien.
#2 De sportclub

Want daar ging ik in de gewone tijden ook al niet naartoe, ha. Gewone tijden, vreemde tijden, geef mij maar mijn morning runs buiten en ik ben content; en fit.
#3 Gaan kleren-winkelen
Ik ben sowieso al geen fun-shopper. En wat ik nu vaststel: ik heb genoeg. Meer dan genoeg. Ik heb echt nog geen enkele dag het gevoel gehad dat ik niets heb om aan te doen (Manlief vindt het een wonder).
Wat daarbij wel helpt is dat je voor die video-calls alleen maar vanboven een deftig bloezeke moet aandoen he ;-).

#4 Het chauffeurschap
Mijn kinders missen hun hobby’s enorm. Of beter gezegd, ze missen het om samen met hun vrienden en vriendinnen hun hobby’s te kunnen uitoefenen. De juffen van de dans-, teken- en muziekschool zijn fenomenaal en plooien zich in 10 om filmpjes, online lessen en creatieve opdrachten uit hun mouw te schudden.

Mij lijkt dat een fantastische win-win; mijn kinders ontplooien zich verder terwijl ik er niet voor hoef rond te crossen; zij vinden dat allemaal toch niet zo fijn.
#5 De kapper

Want daar gingen wij in het normale leven ook al amper naar toe (insert schaamte-icoontje hier).
Bovendien wilden mijn dochters al lang sparen voor heel lang haar en vinden zij niets toffers dan in mijn nu-heel-weelderige-haarbos te frutselen.
#6 De ochtendrush

Geen uitleg nodig.
#7 Ons skiverlof
Hoe raar het ook klinkt. Had je me dat vorig jaar gezegd, ik had het nooit geloofd. Hoe dichterbij de paasvakantie kwam, hoe groter ik de kans achtte dat het niet zou lukken. Op den duur vond ik het alleen maar goed dat we niet mochten afreizen. en in de week waarin we normaal op de latten zouden staan, was het weer hier zooo heerlijk dat ik nog amper aan die skivakantie gedacht heb.
Het hielp natuurlijk enorm te weten dat de skipistes sowieso al gesloten waren op dat moment en dat er dus eigenlijk niémand kon skiën. Bovendien vatte het hotel waar wij zouden verblijven brand, exact op het moment waarop wij er normaal gezien zouden aankomen. Die wetenschap, die hielp misschien ook een beetje.

Om heel eerlijk te zijn: op één moment was het wel lastig. In plaats van samen met onze vrienden op skivakantie te gaan, maakte ik voor hen een foto-album van onze reis van vorig jaar. Toegegeven, toen ik de foto’s van dat zalige verlof zag, pikte het toch een beetje.
#8 Mijn werkplek

Ja, ik mis mijn collega’s wel. En ik mis het ook om er hier van tussen uit te knijpen, thuis. Maar eigenlijk verbaas ik me erover hoe vlot alles blijft lopen nu iedereen, en elk apart in zijn/haar bubbel telewerkt.
En jij? Wat mis je? En waar verbaas je je over dat je zo makkelijk zonder kan? Laat het me weten!
Één reactie
Reacties zijn gesloten.