Gazelle leest een boek (of zeven)

Het is niet dat ik het niet aangekondigd had he, want in mijn come back blogpost beloofde ik een hoop inhaal-lijstjes. Dus na mijn loop-status is hier mijn lees-status!

Het doel voor dit jaar was bescheiden, maar nodig (want anders lees ik blijkbaar niet): 1 boek per maand; 12 op een jaar. We zijn eind mei, vijf maanden voorbij, en ik kondig met gepaste trots aan dat ik ondertussen 7 boeken verslonden heb. De aandachtige lezer merkt dat er daar 3 bij zijn die ik al sinds zomer 2019 in mijn bezit heb.

Het lijstje, in de volgorde waarin ik de boeken gelezen heb:

‘Grand Hotel Europa’ van Ilja Leonard Pfeijffer

Mijn eerste kennismaking met Ilja en wat voor één. Vanuit het vergane glorie Grand Hotel Europa beschrijft hij de breuk met zijn geliefde Clio en wat er aan vooraf ging. Mannekens, zo prachtig hoe Ilja Leonard Pfeijffer zijn liefde beschrijft. Maar dan. Het relaas van deze liefde zweeft doorheen Ilja’s reflecties en beschrijvingen van Venetië, Italië, de rol van het oude Europa in de wereld, maar ook over kunstbeschouwingen, brokken geschiedenis en zijn verwondering over de fenomenen van en de paradox tussen massa toerisme en migratie. Wow.

En ook: magnifiek. Een klepper die ik maar moeilijk kon wegleggen. Dus ja, de eerste kennismaking met Ilja kon me bekoren. Ik hou van zijn rijke taal, van zijn barokke, bombastische stijl, hoe vol hij van zichzelf is, hoe hij je aan het denken zet en hoe grappig, mooi en raak hij schrijft.

Aanrader!

‘Waarover ik praat als ik over hardlopen praat’ van Haruki Murakami

Ja, deze moest natuurlijk ooit op mijn lijstje komen. Ik ben mega fan van Murakami en ik hou van lopen.

Helemaal anders dan de laatste boeken die ik van Murakami las; in plaats van een fantastische vertelling krijg je in dit boek letterlijk het verslag van Murakami’s voorbereidingen aan de NY City Marathon — doorspekt met omwegen doorheen zijn leven, zijn schrijverschap, zijn liefde voor muziek.

Sommige dingen zijn heel herkenbaar (morning person!); andere veel minder: Murakami is een marathonner; ik loop bij wijze van spreken enkel toerkes rond de blok ;-).

Graag gelezen. Aanrader als jij van dicht of ver ook van hardlopen en/of Murakami houdt.

‘Let op mijn woorden’ Griet Opdebeeck

‘Let op mijn woorden’ volgt op ‘Het beste wat we hebben’ en is het tweede deel in een nieuwe trilogie van Griet Op de Beeck. Zoals in Op de Beecks eerdere boeken kruip je mee in het hoofd van het hoofdpersonage en het psychologisch drama dat zich daar afspeelt — ook nu tegen een achtergrond van scheve familierelaties en de druk van de schone schijn.

Zelf heb ik een weerbarstige relatie met de boeken van Griet Op de Beeck. ‘Vele hemels boven de zevende’ vond ik schitterend, maar sindsdien moet ik me bij elk boek over haar stijl zetten. Je mag dit gevoel van mij gerust negeren want ik heb ook dit boek vlot uitgelezen; en ik weet nu al dat ik deel drie van deze reeks ook snel zal lezen — best benieuwd naar hoe de dingen daar samen komen.

‘De geschiedenis van mijn tanden’ van Valeria Luisseli

In dit boekje beschrijft de jonge schrijfster de geschiedenis van Snelweg, een Mexicaanse verzamelaar die zich ontwikkelt tot top-veilingmeester met als enige doel een mooi gebit te verzamelen.

Het verhaal ontplooit zich aan de hand van verschillende vertelvormen en uitweidingen. zo hard dat het ergens als een ‘niet te definiëren roman’ wordt omschreven.

Mij kon het niet bekoren. Ik heb me geforceerd om het boek helemaal uit te lezen; maar meer omdat ik het stom zou vinden om een dun boekje weg te leggen, dan omdat ik het een straf werk vond.

‘Nachtouders’ van Saskia Decoster

Fijn boek. Twee vrouwen reizen met hun zoontje naar Canada, op zoek naar de biologische vader van hun zoontje. Op het hippie-eiland waar ze terecht komen worden vanzelfsprekendheden en gevoeligheden uitvergroot en zo wordt de reis van het drietal ook een persoonlijke reis van Saskia doorheen haar moederschap. Zelf zegt ze het zo: “‘Dit is mijn verhaal, maar het is, denk ik, ook het verhaal van iedere ouder die wel eens gewankeld heeft.” Fact.

Vlot, haarscherp en broeierig raak beschreven. Zo raak zelfs dat ik me bij wijlen een voyeur voelde want tijdens het lezen van dit boek ontdekte ik dat ik de partner van Saskia ken. In een ver verleden studeerden we samen. Treffend hoe Saskia haar neerzet.

Aanrader!

‘Peachez, een romance’ van Ilja Leonard Pfeijffer

Dit boek is een echte page turner. Het leest supervlot en romantisch; het laat je zo opgaan in de liefde van een professor voor zijn online muze dat het te mooi om waar te zijn lijkt. Niet dus want dit verhaal is gebaseerd op een waargebeurde kwestie, en dat maakt het dan weer zo kwetsbaar en teer vind ik.

Dit was het tweede boek dat ik van Ilja Leonard Pfeijffer las, en ook na zijn grootse Europa-roman stelde dit boek(je) niet teleur. Ilja schrijft zo mooi … vanaf de eerste zin zit je in zijn verhaal en in de liefde!

Aanrader, perfect voor zomerse avonden in je tuin.

‘Coniferen’ van Max Temmerman

Heel graag gelezen.

Een zus en een broer blijven samen achter nadat hun beide ouders samen omkomen. Terwijl zijn zus geestelijk aftakelt, zoekt de broer zijn eigen weg in een wereld die altijd ver van hem lijkt te staan.

Initieel vond ik dat het boek nogal traag op gang kwam; vanaf de helft kon ik het niet meer wegleggen. Achteraf gezien past het trage, lijzige ritme perfect bij de sfeer en het verhaal. Doen dus.

*

Heb jij nog boekentips? Wat ben je nu aan het lezen? Heb jij ook één van bovenstaande titels gelezen? Wat vond je ervan?

Laat het me weten!