Voor één keer dat ik nog eens verlof had genomen op de pedagogische studiedag van mijn dochters was het grauw, koud en alles gesloten. ‘Op den wilden boef’ besliste ik dat we niet thuis wilden hangen en ambetant worden op elkaar — naar buiten dus! Op onze dichtbij-lijst stond nog de Wijngaardberg in Rotselaar, dus daarheen ging de tocht.
De wandelgoesting van onze meisjes was bij aanvang nul. Gelukkig steeg hun humeur naarmate we de Wijngaardberg opklommen en toen we boven een paard met kar door de wijngaarden zagen paraderen, werden ze zelfs gelukkig ;-).
Zelf werd ik erg gelukkig van het afwisselend landschap op de Wijngaardberg — bos, ijzerzandsteengroeves, uitzicht over de wijngaarden en de eeuwenoude wijngaardmuur, saai is het er zeker niet.
Wij volgden zelf de route die Natuurpunt uitstippelde maar ook op de website van toerisme Vlaams-Brabant vind je deze tocht.

