Evenwicht en contentement. Dat is alles wat ik nodig heb.
Hello & welkom — of je al lang meeleest of nog maar net hier belandt, welkom.
Ik ben Eva en begon vier jaar geleden te bloggen als Trage Gazelle.
Een Gazelle want gezwind huppelde ik door het leven – mama, vrouw, full time werkend … ik hield alle ballen elegant in de lucht. Maar een Trage Gazelle, want op een bepaald moment viel ik erbij neer en belandde ik in de ‘slow lane’ van mijn leven.
En zo werkt het dan bij mij.
Pas als ik de letters op het scherm zie verschijnen, worden dingen echt en begrijp ik ze beter. Daarom tokkelde ik mijn verhaal neer toen ik burn out was. Ik was ziek en vond weinig online verhalen ‘van binnenuit’. Schrijven dus, over het mijne. Voor de anderen, maar even goed voor mezelf. Ik begon een blog op www.tragegazelle.com als verslag, de kroniek van mijn burn out.
Ondertussen, bijna vier jaar verder dus, verklaar ik mezelf genezen. Ik zit er weer in, in dat ‘normale’ leven en hier schrijf ik erover. Nog steeds op zoek naar een evenwicht, nog altijd gefascineerd door dat bezield leven — maar toch vooral als mama van twee. En omdat ik het op den duur raar vond om onze gezinsuitjes, restaurantreviews, tips voor trips op die blog over mijn zwartste dagen te posten, zocht ik een nieuw plekje.
En hier zijn we dan. Een nieuwe, aparte blog. Met een lichtere toon, luchtigere onderwerpen en een magazine-achtige lay out — omdat het dat ook echt is, een verzameling random snapshots uit het leven van een Trage Gazelle.
Zet u, lees mee en voel u heel welkom :-).
Trage Gazelle 