Vrijdags gemijmer – Want het duurt toch maar even

Het leven gaat zo snel voorbij 

dat geldt voor jou maar ook voor mij. 

Niet Willy Somers die door mijn auto schalt maar de jongens en meisjes van #likeme. Wild begeleid door een koor van drie zevenjarigen op de achterbank. Want op woensdagnamiddag is mijn gsm niet van mij maar van de kindertjes die ik van de logopedie naar de tekenschool naar de muziekschool rondbreng. Ze dj’en erop los. Tot aan de kerstvakantie kenden we een complete K3 revival, nu jagen ze het hele #likeme repertoire erdoor. Elke week de nieuwste hit, maar even goed de grootste evergreens. 

Oh laat de zon in je haaaaart. 

Ze zingen, ze gibberen en ze filosoferen over alles los en vast. Heerlijke zevenjarigen. Wijs genoeg om mee te zijn met het leven en zo vrijuit – nog zonder de gène van hun oudere zussen die straks met me meerijden.

“Het leven gaat toch niet snel voorbij” roept Lena. 

Stilte

“Maar de moemoe van Marcel die is wel heel ziek”, zegt Evelien. “Die haar leven is wel bijna voorbij. Morgen misschien al.”

Stilte

“Maar als je een kind bent. Dan gaat het leven niet snel voorbij.”  

En hop, de kous is af. 

Een vingertje tikt al de volgende #likeme aan en de achterbank gaat uit de bol. 

Nee oh nee oh niet met mij. Nee oh neeneeneeeeee

Ik verbaas me. En Rayan dan? Dean? Dat jongetje dat deze week zo stoemelings onder de trein terecht kwam. Voor hen duurde het leven wel maar even. 

Niet met mij? Is het dat, gaan ze er zo snel over, uit ontkenning? 

Nee, klopt niet. Ze gaan de dingen niet uit de weg. Nog maar vorige week praatten ze over boeven die kinderen doden. En één vriendje nam mijn hand en wilde dat ik meeging tot in de tekenklas. Omdat anders een boef haar ook zou stelen. Toen zat niet de zon, maar heel veel Dean in hun hart.

Ik laat me 

niet meer kraken

Neem alles

wat ik maar wil

Dus dat zal het zijn, en daar hou ik het op — het grenzeloze vertrouwen van een zevenjarige. Hun onuitputtelijke veerkracht en die tomeloze liefde voor het leven.

Heerlijke zevenjarigen.

Dat het nog maar heel lang mag duren, hun wilde leven. Met veel zon in hun hart.